And then she became a mom
Woensdag 6 mei 2020 om 12:45 uur ben ik bevallen van een prachtige zoon genaamd Elay Delgado Fortes.
Het is onbeschrijfelijk wat voor een emotie er lost komt op het moment dat de verloskundige de baby op je borst legt. Het is een gevoel van vreugde, verdriet, verlossing maar ook een ongekende liefde wat los komt. Ik kijk om naar mijn vriend die rechts naast me staat en ik zie hoe zijn ogen stralen als hij naar ons kijkt. Dan knipt hij de navelstreng. Het is echt een ongelofelijk bijzonder moment.
Ik kijk naar de kleine man op mijn borst en ik voel weer een lading met emoties opkomen, wat is dit mooi. Wat is hij mooi!
Ik zie dat Elay naar zijn vader kijkt en zijn vader naar hem. Ze hebben precies dezelfde ogen. Het lijkt wel alsof ze nu al aan het bonden zijn. Ik pak mijn vriend zijn hand vast en zeg gefeliciteerd papa.. Hij geeft me een kus en feliciteert mij ook.
Dan wordt Elay bij me weggehaald om schoongemaakt te worden. Hij wordt gewogen en gemeten. Vervolgens gaat hij samen met papa mee met de kinderarts voor alle eerste controles.
Zie hieronder de foto van Elay en papa nadat hij net is schoongemaakt. (klik op de foto voor een groter formaat)
Hold up.. wait what?!
Vrijdag, 4 oktober 2019
Het is vrijdagochtend 08:30 uur, ik zit in de trein naar Utrecht omdat ik zoals iedere maand een dag naar de opleiding moet. Er is iets met me, ik voel me niet helemaal lekker. Ik besluit school te skippen en naar mijn schoonmoeder in Rotterdam te gaan. Eenmaal aangekomen in Rotterdam zegt mijn schoonmoeder: "Zo, ik dacht dat jij een Personal Trainer had maar je bent flink aangekomen hoor schat!". Ik keek haar aan en ik zei jaa, maar nu ik juist op mijn voeding let kom ik eerst wat aan en veranderd dat vervolgens in spiermassa. (natuurlijk had ik dit spontaan verzonnen, want ik dacht eigenlijk dat ze zich misschien had verkeken)
Ik ga even een uurtje op bed liggen en daarna vraagt ze mij of ik haar wil helpen met de planning van haar werk. Natuurlijk! In de tussen tijd kijk ik via mijn eigen telefoon in de agenda. En dan begin ik te rekenen.. Ik voel dat ik spontaan misselijk wordt en ik zeg haar lijkbleek: "Sisi, ik ben al een maand overtijd". Mijn schoonmoeder begint te lachen, ik zei toch dat je bent aangekomen! Ik zag het meteen aan je, maar ik dacht zeg maar niets.
Samen lopen we naar het Kruidvat om een test te gaan halen. Terug thuisgekomen ga ik direct in een potje plassen en mijn schoonmoeder komt de wc op en trekt het zo uit mijn handen.. Ze was nog meer zenuwachtiger dan ik haha!
Binnen een minuut hoor ik: "Char! Je bent zwanger!! Ik wordt oma!!". Ik trek die test uit haar handen en mijn hele wereld staat even stil.. WAT?!
Ik voel een heleboel emoties opkomen, ik ben blij maar tegelijker tijd heb ik meteen schrik.. Ik heb nog geen huis! Mijn vriend heeft een 1-kamer appartement, wat nu?!
Ik bel mijn vriend meteen, ik vertel hem het nieuws en hij hangt me op.
Huh? Wat is dit nu weer.. Na 20 seconden belt hij me terug. "Char, ben je serieus?".
Haha, hij was helemaal in shock! Maar wat waren we blij met dit nieuws, we zijn iets langer dan een jaar samen met zeker de nodige downs maar we zijn dolgelukkig met dit nieuws!
Een baby op komst.. mijn god, hoe zal hij eruit gaan zien? En hoe zal ik het doen als moeder? En hoe gaan we zo snel een nieuw huis vinden?
Nou, zo zie je maar het leven loopt nooit zo hoe je het in eerste instantie hebt gepland. En wat ik hier juist zo mooi aan vind is dat het leven je uitdaagt om een manier te vinden waardoor je ook hier weer je weg in vindt.